AKCJA KATOLICKA Jest stowarzyszeniem powołanym przez papieża Piusa XI we wrześniu 1928 r. Nazwa „Akcja Katolicka” pojawia się już wcześniej w motu proprio Piusa X z 18 grudnia 1903 r. Ten sam papież w encyklice „Il fermo proposito” dał podstawy teologiczne Akcji Katolickiej pod hasłem „instaurare omnia in Christo”. Formalnie do życia powołał Akcję Katolicką Pius XI w encyklice „Ubi arcano Dei” z 23 grudnia 1922 r. W tej encyklice papież dał impuls do założenia Akcji Katolickiej w Kościele, przez określenie jej celu, istoty, programu, skierowanie zachęt i przestróg w myśl hasła „Pax Christi in Regno Christi”. Ten sam papież w encyklice „Divini Redemptoris” wyznaczył jej zadania na rzecz budowania państwa sprawiedliwości społecznej opartej na nauczaniu Kościoła. Od tego czasu Akcja Katolicka rozwijała się jako stowarzyszenie katolików świeckich w oparciu o struktury Kościoła i w ścisłej współpracy z hierarchią kościelną.
W Polsce przedwojennej stowarzyszenie zawiązało się na Konferencji Episkopatu Polski w Poznaniu, odbytej w dniach 28-30 kwietnia 1930 r. Dnia 27 listopada 1930 r. papież Pius XI zatwierdził Statut Akcji Katolickiej obowiązujący w całej Polsce. Dwa dni później, kardynał A. Hlond erygował Naczelny Instytut Akcji Katolickiej. Pierwszym jego dyrektorem został mianowany bp Stanisław Adamski. Tuż przed wybuchem II wojny Akcja Katolicka liczyła około 750 tys. członków, a samo stowarzyszenie zajęło znaczące miejsce w życiu społecznym ówczesnej Polski. Patronem Akcji Katolickiej w Polsce obrany został św. Wojciech. Jako święto patronalne wyznaczono uroczystość Chrystusa Króla.
W latach 1939 – 1945 Akcja Katolicka musiała zawiesić swą działalność z powodu trwania II wojny światowej. Z kolei po wojnie nie mogła wznowić działania, gdyż nie pozwalał na to system komunistyczny. Impulsem do ponownego powołania do życia Akcji Katolickiej w Polsce stała się wypowiedź Ojca Świętego Jana Pawła II skierowana do Biskupów polskich w czasie wizyty „ad limina” w Rzymie, 12 stycznia 1993 r. Papież powiedział wtedy „…Niezastąpionym środkiem formacji apostolskiej świeckich są organizacje, stowarzyszenia i ruchy katolickie. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje Akcja Katolicka, która kiedyś była tak żywa i przyniosła tyle wspaniałych owoców. Trzeba więc aby na nowo odżyła.” W wyniku tej zachęty powołano Zespół Studyjny do spraw Akcji Katolickiej powołany przez Konferencję Episkopatu Polski (abp. J. Michalik, bp E. Frankowski i bp P. Jarecki oraz sześciu konsultorów świeckich). W roku 1996, z upoważnienia Konferencji Episkopatu Polski, Ks. Prymas, Kardynał Józef Glemp, powołał dekretem z dnia 2 maja Akcję Katolicką w Polsce.
CELE AKCJI KATOLICKIEJ:
W pierwszym rzędzie celem Akcji Katolickiej jest współpraca katolików świeckich z biskupami i księżmi w celu rozwoju Kościoła katolickiego. Dzieje się to poprzez pogłębienie życia religijnego członków akcji, reagowanie na zagrożenia wiary i moralności chrześcijańskiej a także poprzez kształcenie przyszłych działaczy katolickich, którzy będą mogli aktywnie działać w życiu społecznym. Ponadto Akcja Katolicka może prowadzić działalność oświatową (prowadzić szkoły katolickie), działalność wychowawczą (prowadzić przedszkola i świetlice), działalność wydawniczą (prowadzić drukarnię, drukować biuletyny, gazety, książki katolickie), działalność kulturalną (prowadzić świetlicę, bibliotekę, czytelnię książek i czasopism katolickich), działalność informacyjną (prowadzić rozgłośnię radiową, gazetę parafialną), działalność dobroczynną (obsługiwać stołówkę dla ubogich, noclegownię, kasę pożyczkową), działalność turystyczną (organizować pielgrzymki i wycieczki), działalność sportową (obsługiwać konkursy i zawody), działalność ekologiczną, działalność rehabilitacji młodzieży niepełnosprawnej, a na koniec także działalność gospodarczą (np. działalność na rzecz pomocy bezrobotnym i samotnym). Możliwości angażowania się są ogromne.