Zakończenie roku 2022.

(Fragmenty kazania)

Już za kilka godzin, skończy się Rok Pański 2022 i utonie bezpowrotnie w morzu przeszłości.  O tym że czas mija i ludzkie życie przemija dzisiaj uświadomiła nam śmierć papieża Benedykta XVI. Świadomi przemijanie czasu i naszego życia  przybyliśmy tu dziś wieczorem do naszego kościoła parafialnego, aby Panu Bogu dziękować za wszystkie dobrodziejstwa, które od Niego w tym roku otrzymaliśmy. Podziękować także za te krzyże, jakie Mu się podobało na nas w tym roku włożyć, bo wiemy, że i krzyże zsyła nam Bóg dla naszego dobra, że te krzyże są dobrodziejstwami Boga dla nas, choć często trudno nam to pojąć i zrozumieć.
Przyszliśmy przeprosić Pana Boga za grzechy, jakimi Go w tym roku obrażaliśmy w naszej zuchwałości, czy tez słabości. Dzisiaj stoimy jakby na granicy dwóch okresów czasu, bo żegnamy rok stary i oczekujemy nowego. Początek nowego roku jest zawsze doskonałą okazją do tego, aby uczynić jakieś noworoczne postanowienia.  Aby postawić sobie jakieś wyzwanie, któremu będę próbował sprostać. I nie ma nic złego w tych wszystkich postanowieniach, bo przecież mobilizują nas one do pracy nad sobą, nad zmianą siebie i do lepszego życia.
Jest tylko jeden mały problem –  w tej realizacji moich noworocznych postanowień, powinniśmy, uwzględnić Boże plany, które On ma wobec mnie i każdego z nas…..

…Czasami zastanawiamy się, czego Bóg od nas oczekuje, jak odczytywać Jego wolę w naszym życiu. A tymczasem Bóg już swoją wolę wyraził, dając ci kochającego męża, dając ci kochającą żonę, rodziców, dzieci…
To jest twoje podstawowe powołanie i innego szukać nie trzeba. To jest twoje powołanie, byś kochał i troszczył się o swoją żonę, Byś kochała i troszczyła się o swojego męża, Taką / Takiego, jakim Ona / On jest, choć to pewnie czasami jest bardzo trudne. Byście troszczyli się o swoje dzieci, o swoich rodziców, o swoich najbliższych. Bo każde Boże powołanie realizuje się w zwykłej naszej codzienności.

Także  w tym roku już minionym staraliśmy realizować nasze i Boże plany na różnych płaszczyznach i wymiarach zarówno życia duchowego i materialnego. Warto za nie Bogu i ludziom podziękować.

To podziękowanie najpierw za cud czasu i życia. Klękamy z miłością i podziwem przed cudem rodzącego się życia. W naszej parafii przyszło na świat i zostało ochrzczonych w tym roku 36 dzieci i w ten sposób stały się dziećmi Bożymi. ( w tym 6 za zgoda spoza parafii – ale rodzice pochodzący od nas).

Przez troskę rodziców o dobre wychowanie, oparte na trwałych fundamentach wartości duchowych, ziarenko Bożego życia wyrosło w delikatny krzew wiary tak, iż kolejne dzieci mogły przyjąć po raz pierwszy Jezusa w Eucharystii w liczbie 36.

Dziękujemy dziś Bogu za młode rodziny, szczególnie te, które w minionym roku przyjęły sakrament małżeństwa, a w naszej parafii było ich  23 w tym 1 za zgoda spoza parafii. Na barkach tych młodych ludzi spoczęła przed Bogiem i społeczeństwem wielka odpowiedzialność za życie drugiego człowieka, jego wychowanie i wiarę. Wszakże rodzina ma być domowym Kościołem.

Nie może dzisiaj w naszym sercu zabraknąć miejsca dla ludzi chorych, zniedołężniałych, w podeszłym wieku. Przeżywają noce bezsenne i długie smutne dni. Przykry jest los chorych, których dotyka długa, nieuleczalna choroba. Aby wzmocnić tych ludzi w liczbie 60. regularnie w każdy pierwszy piątek podążamy z posługą kapłańską, udzielając Komunii św., spowiadając i ubogacając sakramentem namaszczenia chorych. A na święta dodatkowo jeszcze 13 chorych.

Dziękujemy Bogu za dar zdrowia, że możemy nim się cieszyć, może nie zawsze najlepszym, ale pozwalającym na pracę i na miarę spokojne życie.

Dzisiaj stają przed nami również zmarli. W ostatni dzień roku czujemy się jak w Dzień Zaduszny. Przypominamy sobie ze smutkiem te 40 osoby, które w tym roku odeszły od nas na zawsze.( w tym 4 pogrzeby spoza parafii). Może był to ojciec lub matka, współmałżonek, brat czy siostra, może syn czy córka, znajomy bliższy lub dalszy. Może w ubiegłym roku byli tu jeszcze z nami w kościele na nabożeństwie dziękczynnym, a dziś pozostało po nich puste miejsce.

Dziękujemy za obfite dary nadprzyrodzone otrzymane od Boga. Za wytrwanie w łasce uświęcającej, za pomnożenie jej przez Komunię Świętą za liczne uczestnictwo wiernych w mszach św. w ciągu tygodnia zwłaszcza rano ( choć chciało by się aby frekwencja na niedzielnych mszach św była większa bo wynosi 32 %), za odpuszczenie grzechów w sakramencie pokuty i pojednania. Całym sercem składamy dzięki za bezmiar Bożych łask jakie spłynęły na nas  zwłaszcza   w czasie  różnych uroczystości religijnych oraz odpustów parafialnych.  W tym roku przeżywaliśmy Wizytację biskupia ks. Bpa Stanisława Jamrozka, parafia otrzymała relikwie św. Charbela i  męczenników: Michała Tomaszka i Zbigniewa Strzałkowskiego, a 7 maja w Krakowie nasz kleryk Grzegorz Liput otrzymał świecenia diakonatu.

Odbyły się również : Orszak trzech Króli, 25-lecie kapłaństwa ks. Sławomira Nowaka a podsumowaniem wielu konkursów i warsztatów był festiwal Artystyczny „ Kultura niejedno ma Imię” organizowany we współpracy z Biblioteką Gminna zakończony Dniem Kultury Chrześcijańskiej i wyjazdem do Warszawy. Odbyły się również pielgrzymki: do Gruzji i Armenii, na Pomorze jak również dzieci I Komunijnych do Dębowca i młodzieży naszej szkoły do Częstochowy na pielgrzymkę Szkół Jana Pawła II.

Jako Parafianie śpieszyliśmy również z pomocą potrzebującym: pogorzelcom z Pustyn, Odbył się Koncert Złote  Serca i Kiermasze dla Marcina, pomagaliśmy misjonarzom w Afryce (Kamerunie) i budującym kościół w Smolarzynach koło Łańcuta. Od roku z powodu wojny na Ukrainie jako wspólnota parafialna gościmy w domu katechetycznym 8 osobowa rodziną Chumak z rejonu gdzie obecnie toczą się najcięższe walki.

Dzisiaj dziękuje za prace wszystkim grupom parafialnym: licznej grupie ministrantów, scholii, Dzieciom Bożym, KSM-owi, Harcerzom, Akcji Katolickiej, Kręgom Domowego Kościoła, Chórowi, Wspólnocie Odnowy w Duchu Świętym, Radom Parafialnym a także współpracującym Orkiestrze Gminnej, KGW, Klubowi Seniora, wszystkim instytucjom: Szkole, Gminie GOPS-owi i GOS-irowi za wspólną prace na rzecz społeczności naszej miejscowości i Gminy. Dziękuję również księżom i siostrom zakonnym i wszystkim współpracownikom w parafii za zaangażowanie i troskę o naszą wspólnotę.

Na koniec dziękujmy także za te materialne dobra, które pomagają nam w miarę godnie żyć.  Dziękujemy za każde dobro, jakie nas tu spotyka; dziękuję za wszystkie ofiary składane na tacę, zwłaszcza  w III niedziele miesiąca.

W tym roku wykonano: położono tynk żywiczny na podmurówce Domu Katechetycznego i plebani, ogrodzono wikarówkę, zamontowano domofony na plebanii, założono klimatyzację na plebanii i zakupiono do Domu Katechetycznego ( będzie zamontowana w najbliższym czasie), wyremontowano salę dla harcerzy i KSM-u, wykonano meble do zakrystii w kościele, założono rolety w Domu Katechetycznym, wykonano ogrodzenie cmentarza cholerycznego, wyremontowano jeden nagrobek na cmentarzu, zakupiono traktor do koszenia trawy i kosiarkę wózkową.

Przypomnę że w najbliższym czasie zmieni się zarządca cmentarza bo podpiszemy z Gminą umowę notarialną o przekazaniu cmentarza a potem nasi Radni Gminy uchwalą założenie cmentarza komunalnego.

Może zanim udamy się do domów i na sylwestrowe bale, by z całym światem witać Nowy Rok, zatrzymajmy się przy żłobku Chrystusa, który narodził się pośród nas jako pokorne i bezbronne dziecko. Wierzę głęboko, że pochyleni z pokorą przed stajenką betlejemską odkryjemy, co jest w nadchodzącym roku 2023 najważniejsze, i że Pan wleje w nasze serca prawdziwy pokój na nadchodzące dni. Tego też sobie życzmy składając sobie noworoczne serdeczności i życzenia.