Triduum paschalne:
-Wielki Czwartek, jest dniem ustanowienia Eucharystii, a zarazem Sakramentu Kapłaństwa, ktόry tę Eucharystię sprawia,
-Wielki Piątek, jest dniem przeżywania męki i śmierci Chrystusa na krzyżu,
-Wielka Sobota, jest dniem ciszy i spoczywania Jezusa w grobie, zapowiadając wielką Wigilię Paschalną Zmartwychwstania Pańskiego, która ma miejsce z soboty na niedzielę i jest nazywana Wielką Nocą, stąd też się wzięła inna polska nazwa Świąt Pachalnych: Święta Wielkanocne.
Liturgia Triduum Paschalnego
Triduum Paschalne rozpoczyna wieczorna liturgia Wielkiego Czwartku, ktόra mόwi o ustanowieniu Najświętszego Sakramentu Eucharystii, jako znaku Bożej miłości. Zarόwno czytania jak i obrzędy tego dnia podkreślają służebną postawę Chrystusa, ktόry przepasuje się prześcieradłem i myje uczniom nogi, każąc im w tym naśladować siebie. W relacji trzech Ewangelistόw (Mateusza, Marka i Łukasza) to była właśnie żydowska uczta paschalna, ktόrą Jezus spożył ze swymi uczniami w przeddzień swej męki. Podczas niej ustanowił swόj wieczny testament: Najświętszy Sakrament swej obecności: Eucharystię (o czym mόwi czytane wtedy w liturgii słowa drugie czytanie z pierwszego listu św. Pawła do Koryntian) i służebny wobec niej sakrament kapłaństwa.
Wielki Piątek to jedyny dzień w roku liturgicznym, w ktόrym nie celebruje się Mszy Świętej, jako że tego dnia Jezus – Baranek Paschalny – umierał na krzyżu za nasze grzechy, po czym został złożony w grobie. Te wydarzenia są też celebrowane podczas liturgii. Bardzo skromna oprawa, obnażony ołtarz oraz kolor czerwony szat liturgicznych mają podkreślać jego pełen powagi i zadumy charakter. Po Modlitwie Powszechnej, jest czytana Męka Pańska i adorowany Krzyż, na ktόrym umierał nasz Zbawiciel. Po czym następuje już tylko rozdanie Komunii Świętej i przeniesienie Najświętszego Sakramentu okrytego welonem do specjalnego zaciemnionego miejsca w Kościele, zwanego ciemnicą, na znak złożenia Jezusa do grobu.
W Wielką Sobotę Kościół trwa przy Grobie Pańskim, rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa, a także Jego zstąpienie do otchłani. W otchłani, jak nam każe wierzyć Kościόł zgodnie z tradycją, Jezus ogłasza wieść o pokonaniu śmierci wszystkim zmarłym przed wiekami. W atmosferze zadumy, modlitwy i postu Kościół oczekuje w ten sposόb na Zmartwychwstanie Chrystusa celebrowane podczas liturgii Wigilii Wielkiej Nocy, ktόra następuje po zapadnięciu zmierzchu.
Liturgia Zmartwychwstania Pańskiego
Wigilia Paschalna jest długim oczekiwaniem na Zmartwychwstanie Chrystusa. Towarzyszy jej:
-liturgia światła, ktόra wyraża czuwanie wiernych na modlitwie w oczekiwaniu na zbawcze wydarzenia;
-czytanie licznych długich fragmentόw Pisma Świętego, głόwnie ze Starego Testamentu, wraz ze śpiewaniem Psalmόw, ktόre mają za zadanie wprowadzić w atmosferę potężnego działania Bożego w historii ludzkości, od stworzenia świata, a w nim człowieka, poprzez przymierze z Abrahamem, cudowną interwencję zbawczą w stosunku do Izraela nad Morzem Czerwonym, zapowiedź nowego, trwałego Przymierza zawartego w sercach ludzkich; wszystko, co się spełniło w ofierze Jezusa Chrystusa i do czego mamy przystęp w sakramencie chrztu (czytanie z Nowego Testamentu); wreszcie uroczyste Alleluja i Ewangelia zapowiada długo oczekiwane Zmartwychwstanie Chrystusa; po niej następuje:
-liturgia odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych (lub udzielania chrztu i innych sakramentόw, kiedy są kandydaci) na znak potwierdzenia przez uczestnikόw przyjętego planu Bożego; całość kończy,
-liturgia eucharystyczna, która wieńczy dzieło zbawienia Jezusa Chrystusa.
Kościόł zaleca, by zaraz po jej zakończeniu odbyła się uroczysta Procesja Rezurekcyjna (z łac. resurrectus – zmartwychwstały), mająca za zadanie obwieścić światu fakt zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Mocna jeszcze tradycja przedsoborowa także w naszej diecezji i stawia tę procesję na początku celebracji Zmartwychwstania Pańskiego w niedzielny poranek wielkanocny.